ΕΝΑ ΣΥΝΤΑΙΡΙΑΣΜΑ-Ανέκδοτο ποίημα Μάης 2010

ΕΝΑ ΣΥΝΤΑΙΡΙΑΣΜΑ ! ! !
ΚΡΥΦΟ ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΜΟ,
ΙΔΑΝΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΑΙΡΟ.
ΔΥΟ ΑΓΝΩΣΤΟΙ,
ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΥΠΑΡΞΗ.
ΑΘΩΡΗΤΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑ,
ΣΤΟ ΑΠΡΟΣΜΕΝΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣΜΟΝΗΣ.
ΑΓΑΠΗ ΔΙΧΩΣ ΣΥΝΟΡΑ,
ΜΟΙΡΑΣ ΑΔΡΑΧΤΙ ΠΛΕΚΕΙ.
ΣΤΕΚΟΥΝ ΟΙ ΔΥΟ,
ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΧΑΜΕΝΑ ΜΕΣ ΤΟ ΧΡΟΝΟ,
ΙΔΑΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΤΟΛΜΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ.
ΦΟΒΟΣ ΣΤΑ ΜΑΤΟΦΥΛΛΑ,
ΡΙΓΟΣ ΣΤΗ ΦΩΝΗ.
ΚΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΡΤΕΡΑΕΙ,
ΤΑ ΧΕΙΛΗ Τ'ΑΛΙΚΑ ΝΑ ΣΜΙΞΟΥΝΕ
ΤΑ ΔΥΟ ΧΕΡΙΑ,ΠΟΥΛΙΑ ΑΝΤΑΜΑ ΣΕ ΜΙΑ ΦΩΛΙΑ,
ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΕΡΩΤΙΚΟ Ν'ΑΡΧΙΣΟΥΝ.
ΛΟΓΙΑ ΚΑΡΦΙΑ,
ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΤΗΚΑΝ,
ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΗΣΑΝ ΜΑΚΡΙΑ,
ΗΘΕΛΑΝ,
ΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ,
ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ,
ΜΑ ΤΡΕΜΑΝΕ ΜΗΠΩΣ Η ΟΥΡΑΝΙΑ ΕΝΩΣΗ,
ΤΟΥΣ ΧΩΡΙΣΕΙ.
ΔΕΙΛΟΙ ΚΑΙ ΑΤΟΛΜΟΙ,
ΓΕΝΝΑΙΟΙ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗΡΟΙ.
ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ...
ΕΝΑ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΜΙΞΕΙ...
ΕΤΡΕΜΑΝ,
ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΙΡΙΑΣΜΑ....
ΚΙ ΟΜΩΣ,
ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΧΟΡΕΥΕ...
ΔΕΝ ΠΡΟΔΩΣΕ,ΠΟΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ...
ΗΤΑΝ ΜΑΖΙ....
ΠΑΝΤΑ ΦΑΙΝΟΝΤΟΥΣΑΝ ΜΑΚΡΙΝΟΙ]
ΜΑ ΗΣΑΝ Ο ΕΝΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟΝ.
Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥΣ,
ΤΡΕΜΟΠΑΙΖΕ ΣΑΝ ΜΑΚΡΙΝΟ ΑΣΤΕΡΙ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ...
ΕΝΑ ΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΕΡΑ ΠΡΟΣΜΕΝΕ...
ΕΝΑ ΠΕΤΑΓΜΑ ΠΟΥΛΙΟΥ...
ΜΙΑ ΘΑΛΑΣΣΙΝΗ ΑΥΡΑ...
ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΜΑΓΕΜΕΝΗ ΤΟΥΣ ΣΙΩΠΗ,
ΑΓΚΑΛΙΑΖΟΝΤΟΥΣΑΝ ΚΡΥΦΑ,
Ο ΕΡΩΤΑΣ,ΕΚΑΝΕ ΣΠΟΝΔΕΣ ΣΤΟ ΚΟΡΜΙ ΤΟΥΣ,
ΚΙ ΟΜΩΣ,ΦΑΙΝΟΝΤΟΥΣΑΝ ΑΠΟΜΑΚΡΟΙ...
ΜΙΑ ΦΩΝΗ,ΜΙΑ ΨΥΧΗ,ΕΝΑ ΣΩΜΑ...
Η ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ ΜΙΑΣ ΘΕΙΑΣ ΗΔΟΝΗΣ,
ΕΜΕΛΛΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΝΩΣΕΙ....
ΔΕΝ ΞΕΦΥΓΑΝ ΑΠ ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΤΟΥΣ....
ΔΕΝ ΘΕΛΗΣΑΝ....
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΝ...
ΚΙ ΕΓΙΝΑΝ ΤΑ ΔΥΟ,ΕΝΑ....
ΚΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΤΟΥ ΜΑΓΙΟΥ,
ΓΕΜΙΣΕ ΜΕ ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΔΕΣ ΕΝΩΜΕΝΕΣ ΜΕ ΔΑΚΡΥΑ....
ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΑΝ ΝΑ ΕΝΩΘΟΥΝ...
ΜΑ,Ο ΠΟΤΑΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΑΡΜΟΝΙΑΣ,
ΤΟΥΣ ΕΝΩΣΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ,
Σ ΕΝΑ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΚΙ ΑΠΟΛΥΤΟ ΣΥΝΤΑΙΡΙΑΣΜΑ ! ! !